ﺩﻳﺎﻟﮑﺘﻴﮏ ﻣﻨﺶ ﻭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻋﻤﻞ پیر بوردیو (مقاله)

ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﻮﺷﺘﺎﺭ ﺣﺎﺿﺮ  ، ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ پیر بوردیو ﺩﺭ  ﮔﺴﺘﺮﻩ ﻋﻠـﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤـﺎعیﺍﺳـﺖ  ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮﺭ، ﺍﺑﺘﺪﺍ، فلسفه ﺭﺍﺑﻄﻪ‌ﺍﻱ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻭ ﭘﻞ ﺭﺍﺑﻂ ﻋﻴﻦ ﮔﺮﺍیی ﻭ ﺫﻫﻦ‌ﮔﺮﺍیی ﻃﺮﺡ می ﮔﺮﺩﺩ. ﺳﭙﺲ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﻈﺮﻳﻪ میدان‌های اجتماعی ﺩﺭ ﻧﻈﺮیه میدان‌های ﻓﻴﺰﻳﮑﻲ ﻭ میدان‌ﻫﺎی روانی تعقیب می‌ﺷﻮﺩ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻋﻤﻞ ﭘﻲ‌ﻳﺮ ﺑﻮﺭﺩ ﻳﻮ  ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ  ﻣﺮﮐـﺰ ﺛﻘـﻞ جامعه‌شناسی ﺭﺍﺑﻄﻪﮔﺮﺍﻳﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺳـﻞ ﺑـﻪ ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ﻧﻮﺑﻨﻴـﺎﺩی ﻫﻤﭽـﻮﻥ ﻣـﻨﺶ ﻭ ﻣﻴـﺪﺍﻥ ﺗـﺸﺮﻳﺢ میﮔﺮﺩﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﻼﺵ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺫﺍﺕ ﺩﻳﺎﻟﮑﺘﻴﮑﻲ ﺍﻳﻦ ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ﻭ ﺗﻮﻗـﻒ ﻭﺟـﻮﺩی ﺷـﺎﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ، ﺗﻮﺻﻴﻒ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﻨﺶ ﻭ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﮏ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻧﻈﺮﻱ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ، ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻋﻤﻞ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺑﻮﺭﺩﻳﻮ  ﻭ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻧﺶ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ، ﺿﻤﻦ ﺁﻧﮑﻪ ﺑـﺎ ﻫﻀﻢ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮﺍﻥ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎعی ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻫﺮ ﭼـﻪ ﺑﻴﺸﺘر ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘـﺎتی ﺟﺎﻳﮕﺮﻳﻦ ﮐﻤﮏ ﻧﻤﻮﺩﻩﺍﻧﺪ.
ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ ﻛﻠﻴﺪﻱ : فلسفه رابطه‌ای، ذهن‌گرایی، عین‌گرایی، دیالکتیک، نظریه عمل، منش، میدان، استراتژی، هومولوژی، آئین، راست‌آئینی، ﮐﮋﺁﺋﻴﻨﻲ ﻭ ﺗﻤﺎﻳﺰ.

[embeddoc url=”https://www.dropbox.com/s/mojj6ifnhzax1ps/dialectic_bourdio_1FreeMan.Net.pdf?dl=1″ height=”600px” text=”دریافت” viewer=”google” cache=”off”]