• نویسندگان
  • نویسنده مهمان
  • درباره ما
  • تماس با ما
  • آدرس‌های جدید دسترسی به Sci-hub ، Libgen و Zlib
جمعه10 آذر 1402
انگاره؛ رسانه علوم اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی
  • تحلیل
    • جامعه
    • سیاست‌گذاری اجتماعی
  • رویداد
  • مدرسه
    • سیاستگذاری اجتماعی
    • جامعه شناسی
    • مددکاری اجتماعی
    • فرهنگ نامه
  • کتابخانه
    • مقاله
    • کتاب
    • ژورنال
    • مجله
  • رسانه
    • فیلم
    • عکس اجتماعی
    • اینفوگرافیک
    • صوتی
  • ورود
نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج
انگاره؛ رسانه علوم اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی
  • تحلیل
    • جامعه
    • سیاست‌گذاری اجتماعی
  • رویداد
  • مدرسه
    • سیاستگذاری اجتماعی
    • جامعه شناسی
    • مددکاری اجتماعی
    • فرهنگ نامه
  • کتابخانه
    • مقاله
    • کتاب
    • ژورنال
    • مجله
  • رسانه
    • فیلم
    • عکس اجتماعی
    • اینفوگرافیک
    • صوتی
نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج
انگاره؛ رسانه علوم اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی
نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج
صفحه اصلی تحلیل جامعه

علوم انسانی در جامعه ی ما

مقصود فراستخواه

به‌دست مقصود فراستخواه
2 آذر 1401
در جامعه
0
1 fg89TdH39NMYW5QR18bK7Q
178
اشتراک
1.8k
بازدید
انتشار در فیس‌بوکانتشار در توییترانتشار در تلگرامانتشار در واتساپانتشار در لینکدین

علوم انسانی وضعیت بسیار بغرنجی در جامعه ی ما پیدا کرده است. از یک سو حکومت در علوم انسانی بیشترین ادعا را دارد، شاید در علوم فنی و مهندسی و پزشکی قبول می کند که تخصصی وجود دارد و استقلال حرفه ای آنها را تا حدی به رسمیت می شناسد؛ زیرا چیزی مادی است و کمتر با حق و حقوق و خیر و اخلاق و ارزشها درگیر است، اما وقتی نوبت به فلسفه و ارتباطات و جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی و علوم انسانی و اجتماعی می رسد، می خواهند بخشی از آن را حذف و انواع دست‌کاری ها به نام بومی ساختن و اسلامی ساختن و انواع کلمات غلط انداز را وارد کنند؛ چون علوم انسانی و اجتماعی با ارزشهای انسانی و حق و خیر و قدرت سروکار دارد؛ یعنی چیزهایی که محل منازعه است و قدرتهای مستقر سیاسی و ایدئولوژیک برای خود حقی قائل هستند که به همه ی آنها ورود پیدا کنند و در نتیجه علوم انسانی و اجتماعی بیشترین لطمه را از این پدرخواندگی دولت و حکومت سالاری می بیند.

علوم انسانی می خواهد از حقیقت، قدرت، توزیع قدرت، خیر و فضیلت، ارزش و زیبایی صحبت کند، در نتیجه قدرت (authority) وارد علوم انسانی میشود و میخواهد که بیشترین دخالت را در محتویات آن داشته باشد. علوم انسانی در حکومتهای ایدئولوژیک از ابتدا متهم ردیف اول و مورد سوءظن قرار میگیرند، در نتیجه دولت برای خود بیشترین تصدیگری و بیشترین تولیت را در برنامه های درسی، محتویات برنامه ها و رشته ها قائل شده است و در نتیجه نظام آموزشی علوم انسانی بیش از اندازه ناکارآمد شده است و همین باعث شده که علوم انسانی به‌ تدریج به انحای مختلف ضعیف شود.

کسانی که هوش و توانایی های بیشتری داشتهاند وقتی با همین ناکارآمدی ها مواجه شدند از انتخاب این رشتهها که محل منازعه اند، می گریزند. طبیعی است که وقتی متقاضیان این حوزه نخواستند وارد رشته های علوم انسانی شوند، در نتیجه سطح متوسط ها ضعیف شدند؛ در نتیجه استادان علوم انسانی نمیتوانند تدریس خلاق داشته باشند و کیفیت فروکش کرده است. ازآن‌سو، در علوم انسانی مشکل تقاضا هم وجود دارد، کدام متقاضی جرات دارد یافته های مثلاً جامعه شناسی را در آسیبها و مسائل کنونی جامعه ایران منتشر و پیگیری کند؟ به طور مثال متقاضی مستقلی نداشته ایم، مثلاً کارشناس ارشد علوم ارتباطاتی که بخواهد بحثهای علمی آزاد مستقل حرفهای ارتباطات را ارائه و راه‌ حلی را نشان دهد. کسی متقاضی، با این شرایط نیست. در نتیجه عملاً علوم اجتماعی و انسانی بیشترین لطمه را از این ناکارآمدی به خود دیده است.

امروزه در دانشگاه های بزرگ دنیا علوم اجتماعی برای خود حیثیتی دارد. شما اگر به هاروارد و ام. آی. تی و استنفورد و کمبریج و آکسفورد بروید و بخواهید رشته ای درباره ی شرقشناسی یا فلسفه بخوانید، به شما نگاه خیلی متفاوتی دارند. دانشجو و استاد رشته های فیزیک و ریاضی و عمران و مکانیک و متالوژی با یک نگاه بسیار پرابهتی به این رشته ها نگاه میکنند، ولی در جامعه ی ما علوم انسانی رفته‌رفته تهی و ناکارآمد شده است، به طوری‌که افراد بیشتر با رتبه های پایین و غالباً هم از سر ناچاری و برای گرفتن مدرکی به این رشته ها روی میآورند و پذیرفته میشوند که تعداد زیادی از آن ها بیکار هستند. البته این بدان معنا نیست که در علوم انسانی و اجتماعی افراد باهوشی نیست، در این رشته ها بهترین دانشجویان و کسانی باهوش و مستعد و در عین علاقه مندی به خود علم هم کم نیست، ولی بحث بنده در شاخصهای میانگینی و مقایسه ای میان علوم انسانی و اجتماعی مثلاً با علوم فنی مهندسی است. طبیعی است که حیثیت اجتماعی این علوم اجتماعی مخدوش میشود وگرنه همان‌طور که شما بهطور ضمنی اشاره میکنید علوم انسانی و اجتماعی میتواند برای یک جامعه و نظام آموزشی نقش بسیار مؤثری داشته باشد.

برچسب‌ها: ایدئولوژیکتعریف علوم انسانیدانشگاه های بزرگ دنیاشغل های علوم انسانیعلوم اجتماعیعلوم انسانیعلوم انسانی چیستمقصود فراصتخواهنظام آموزشی
یادداشت قبلی

کارتن‌خوابی و «مسئله اجتماعی»

یادداشت بعدی

خالی از خود / نگاهی به تجربه‌گرایی و چیستی محسن نامجو

یادداشت بعدی
خالی از خود / نگاهی به تجربه‌گرایی و چیستی محسن نامجو

خالی از خود / نگاهی به تجربه‌گرایی و چیستی محسن نامجو

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ذات نئولیبرالیسم

ذات نئولیبرالیسم

برنامه پژوهشی علوم اجتماعی برای مطالعه تأثیرات تصمیم‌گیری الگوریتمیک

برنامه پژوهشی علوم اجتماعی برای مطالعه تأثیرات تصمیم‌گیری الگوریتمیک

فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم (معرفی کتاب)

فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم (معرفی کتاب)

The Guardian

تبدیل شدن به سوژه نئولیبرال

اِریک اُلین رایت، از آخرین نظریه‌پردازان بزرگ جامعه‌شناسی

اِریک اُلین رایت، از آخرین نظریه‌پردازان بزرگ جامعه‌شناسی

  • تحلیل
  • رویداد
  • مدرسه
  • کتابخانه
  • رسانه
تماس با ما

© 1397-1402 | انگاره - کپی‌برداری از انگاره آزاد است. در صورت امکان پیوند به منبع انجام شود.

نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج
  • تحلیل
    • جامعه
    • سیاست‌گذاری اجتماعی
  • رویداد
  • مدرسه
    • سیاستگذاری اجتماعی
    • جامعه شناسی
    • مددکاری اجتماعی
    • فرهنگ نامه
  • کتابخانه
    • مقاله
    • کتاب
    • ژورنال
    • مجله
  • رسانه
    • فیلم
    • عکس اجتماعی
    • اینفوگرافیک
    • صوتی

© 1397-1402 | انگاره - کپی‌برداری از انگاره آزاد است. در صورت امکان پیوند به منبع انجام شود.

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In
به نسخه موبایل بروید