• نویسندگان
  • نویسنده مهمان
  • درباره ما
  • تماس با ما
  • آدرس‌های جدید دسترسی به Sci-hub ، Libgen و Zlib
جمعه4 فروردین 1402
انگاره؛ رسانه علوم اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی
  • تحلیل
    • جامعه
    • سیاست‌گذاری اجتماعی
  • رویداد
  • مدرسه
    • سیاستگذاری اجتماعی
    • جامعه شناسی
    • مددکاری اجتماعی
    • فرهنگ نامه
  • کتابخانه
    • مقاله
    • کتاب
    • ژورنال
    • مجله
  • رسانه
    • فیلم
    • عکس اجتماعی
    • اینفوگرافیک
    • صوتی
  • ورود
نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج
انگاره: رسانه علوم اجتماعی
  • تحلیل
    • جامعه
    • سیاست‌گذاری اجتماعی
  • رویداد
  • مدرسه
    • سیاستگذاری اجتماعی
    • جامعه شناسی
    • مددکاری اجتماعی
    • فرهنگ نامه
  • کتابخانه
    • مقاله
    • کتاب
    • ژورنال
    • مجله
  • رسانه
    • فیلم
    • عکس اجتماعی
    • اینفوگرافیک
    • صوتی
نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج
انگاره؛ رسانه علوم اجتماعی و سیاستگذاری اجتماعی
نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج

پارادایم تفسیری، تحلیلی بیراهه از مسایل اجتماعی

به‌دست علی طایفی
15 مهر 1397
در جامعه
0
photo 2018 10 07 09 09 25
305
اشتراک
1.5k
بازدید
انتشار در فیس‌بوکانتشار در توییترانتشار در تلگرامانتشار در واتساپانتشار در لینکدین

اخیرا مصاحبه‌ای با جامعه شناس تفسیرگرا، حسین ابوالحسن تنهایی پیرامون مطالبه‌خواهی جنبش‌های اجتماعی صورت گرفته است که دارای نکات قابل توجه و نقدی است. اگرچه تفکیک انواع جنبش ها و مطالبات آنان از یکدیگر در تمییز منافع و تضادهای اقشار و طبقات مختلف اجتماعی راهگشای تحلیل مسایل مرتبط است ولی تقلیل این کنشگری های مدنی به کنش های متقابل و استناد به رویکرد تفسیری در تبیین آنها گرهگاه هایی است که چه بسا نظریه پردازان مرتبط، سالهاست در راهگشایی آن درمانده اند. برخی زوایای قابل نقد سخنان وی چنین است:

جنبش های مدنی و مطالبه گری های آنها صرفا قشری نیست و مبتنی بر نظریه تلاقی بخش ها، بهم وابسته و در تاثیر متقابل است لذا گذاردن مرز میان مطالبه‌گری های صنفی و سیاسی خاصه در جامعه ایران که نهادهای اجتماعی آن هنوز تفکیک ساختاری نیافته اند امری ذهنی و تفسیری-خیالی است. آنچه که در واقعیت بوقوع می‌پیوندد و‌خارج از علاقه و تفسیر ماست، ناظر بر اینست که تمایز های این چنین نوعی منزه گرایی و تلاش برای حفظ ساختار قدرت و وضع موجود است.

جنبش های مدنی و گستره مطالبه گری آنها زمانی می تواند از مطالبه تغییر ساختار اجتماعی و سیاسی فاصله گرفته و مرزبندی شود ‌که ساختار سیاسی دارای نظامی تعریف شده، دمکراتیک و پاسخگو باشد. رویکرد مطالبه گری زمانی موضوعیت می یابد که پاسخگویی در نهاد و پوزیسیون قدرت زمینه عینی یافته باشد. در ساختارهای سخت ایدئولوژیک و‌دینی با فرّهی و قدسی سازی اشخاص، پدیده ها و نهادهای اجتماعی نمی توان بحث دمکراتیک مورد نظر تنهایی در جنبش مطالبه خواهی را زمینی یافت.

در ساختار استبداد خاصه نوع دینی نمی توان مسایل و مطالبات اجتماعی را به مطالبات صنفی تحویل داد. در اصل، مطالبات صنفی مورد نظر تنهایی، ناظر بر ‌تغییرات ساختاری است که نیازهای صنف یا قشر مرتبط را تامین نکرده و راهکاری مدنی برای تغییر وضع موجود است. اگرچه اعتصاب و‌ تحصن اقشار صنفی زمینه اتحاد برای اصلاحات روساختی مدرن است ولی این روش در ساختارهایی معنا می یابد که حکومت/دولت مدرن بر قدرت بوده و احزاب در آن نقش بسزایی در چرخش قدرت دارند.

تحویل مسائل اجتماعی به بیماری و تشبیه آن به عفونت اجتماعی، نگاهی طبیعی گرا و ارگانیسیستی است که در ساختارهای اجتماعی محلی برای توضیح یک مسئله و تبیین برون رفت از آن ندارد. مقایسه جامعه‌شناس با پزشک یا مهندس، رویکردی کهنه و پاسخ ناپذیر به مسایل اجتماعی و رویکردهای جامعه شناختی است که نه تنها جامعه‌شناسی را به زیر مجموعه‌ای از علوم فیزیکی/طبیعی فرومی کاهد، بلکه قابلیت اصلاح و تغییر وضع موجود را نیز به کلینیک‌هایی می سپارد که جامعه و طبقات/نهادهای اجتماعی آنرا بیمار تلقی کرده، در پی درمان است!

فروکاستن موانع ساختاری اصلاحات اجتماعی و سیاسی به غرور مسئولان صاحب قدرت سیاسی و تصمیم گیری در کشور بمعنای فردی سازی، روانشناسی گرایی در جامعه شناسی و ذهنی کردن پارامترها و مسایل اجتماعی است. چنین رویکردی که حسین تنهایی بر آن بعنوان پایگاه تحلیل خود برای خروج از بن بست جنبش مطالبه خواهی تکیه می‌کند، در اساس، شکلی از غیر اجتماعی کردن مسایل اجتماعی، از درون تهی ساختن نهادها و ساختارهای اجتماعی و توافق ها و تضادهای درون/برون ساختاری آن است. این رویکرد نوعی جامعه شناسی زدایی در تحلیل مسایل اجتماعی و جامعه زدایی و فروکاستن آن به سطوح روانشناختی، تفسیری، ارگانیسیستی و فردی است.

برچسب‌ها: استبدادپارادایم تفسیرگراجامعه شناسی تفسیرگراجامعه شناسی تفسیریجنبش مدنیح.ا. تنهاییحسین ابولحسن تنهاییعلی طایفی
یادداشت قبلی

مهم ترين شخصيت دنيا، معلم

یادداشت بعدی

فرانقد؛ نقدی بر یک نقد: از جامعه شناسی تفسیری چقدر می دانیم؟

یادداشت بعدی
فرانقد؛ نقدی بر یک نقد: از جامعه شناسی تفسیری چقدر می دانیم؟

فرانقد؛ نقدی بر یک نقد: از جامعه شناسی تفسیری چقدر می دانیم؟

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Illustration by Berke Yazicioglu/newyorker

تأملی در باب ذات‌‌مندی و تاریخ‌‌مندی پدیده‌ها

تغییرات اقلیمی، رشد اقتصادی، سرمایه‌داری و دولت؛ چه باید کرد؟

تغییرات اقلیمی، رشد اقتصادی، سرمایه‌داری و دولت؛ چه باید کرد؟

5 نمودار در مورد دیدگاه‌های آزادی مطبوعات در سراسر جهان

5 نمودار در مورد دیدگاه‌های آزادی مطبوعات در سراسر جهان

جمهوری سکوت

جمهوری سکوت

در پاسخ به پرسش: روشنگری چيست؟

در پاسخ به پرسش: روشنگری چيست؟

© 1397-1401 | انگاره - کپی‌برداری از انگاره آزاد است. در صورت امکان پیوند به منبع انجام شود.

  • تحلیل
  • رویداد
  • مدرسه
  • کتابخانه
  • رسانه
نتیجه‌ای یافت نشد.
مشاهده تمام نتایج
  • تحلیل
    • جامعه
    • سیاست‌گذاری اجتماعی
  • رویداد
  • مدرسه
    • سیاستگذاری اجتماعی
    • جامعه شناسی
    • مددکاری اجتماعی
    • فرهنگ نامه
  • کتابخانه
    • مقاله
    • کتاب
    • ژورنال
    • مجله
  • رسانه
    • فیلم
    • عکس اجتماعی
    • اینفوگرافیک
    • صوتی

© 1397-1401 | انگاره - کپی‌برداری از انگاره آزاد است. در صورت امکان پیوند به منبع انجام شود.

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In
به نسخه موبایل بروید