ویلیام بوریج که بود؟

ویلیام بوریج (William Beveridge, 1879-1963) نویسنده گزارش معروفی بود که پایه های دولت رفاه (welfare state) یا دولت خدمات اجتماعی (social service state) بعد از جنگ در بریتانیا براساس اندیشه های وی بنیان گذاشته شد . وی در یک خانواده با نفوذ در هندوستان چشم به جهان گشود. پدرش قاضی مأمور خدمت در مستعمرات بریتانیا بود. وی در چارتر هاوس (Charter House) و بعدها در دانشگاه آکسفورد تحصیلات خود را با درجه عالی به اتمام رسانید .

از آن پس تا زمان مرگ در سال ۱۹۶۳ نقش‌های زیادی را از جمله به عنوان یک مددکار اجتماعی (social worker) ، روزنامه نگار ، کارمند دولتی عالی‌رتبه ، متخصص برجسته در زمینه بیکاری و بیمه اجتماعی ، مدیر مدرسه اقتصادی لندن( LSE)، سیاستمدار و نماینده مجلس، رئیس کالج در دانشگاه آکسفورد بر عهده داشت. وی تدوینگر سیاست اجتماعی برای بسیاری از کشورها در نیمه اول

[bs-quote quote=”بوریج تا زمان مرگ خود در سال ۱۹۶۳ نقشهای زیادی را از جمله به عنوان مددکار اجتماعی ، روزنامه نگار، متخصص بیکاری و بیمه اجتماعی ، مدیر مدرسه اقتصادی لندن، سیاستمدار و نماینده مجلس و رئیس کالج در دانشگاه آکسفورد بر عهده گرفت” style=”style-2″ align=”left”][/bs-quote]

قرن بیستم بود ، ولی بیشترین شهرتش به‌دلیل گزارشی در زمینه بیمه اجتماعی و خدمات وابسته به آن است، که در بین سالهای ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ در بحرانی‌ترین دوره جنگ ارائه شد. سالهای مهم زندگی بوریج با اصلاحات اجتماعی حکومت لیبرال در بین سالهای ۱۴- ۱۹۰۶ مصادف و همین تعهد به اندیشه های لیبرال و بیمه های اجتماعی بعدها در شکل گیری ذهن و ایده‌هایش بسیار مؤثر بود و نیز تأثیر زیادی در طرح سیاست اجتماعی دهه ۱۹۴۰ میلادی گذاشت. در بین دو جنگ، بوریج مدیر مدرسه اقتصادی لندن شد و این موسسه را از موسسه ای کوچک که به آموزش کارگران می پرداخت به نهادی دانشگاهی تبدیل کرد. بوریج در میان این سالها با دیگر اصلاح طلبان اجتماعی مانند سی بون رونتری (Seebohn Rowntree) که مامور تحقیق پیرامون فقر و نویسنده کتاب “نیازهای انسانی کارگران” بود، همکاری صمیمانه ای داشت و همین امر در تبلور ایده های وی در مورد حداقل درآمد مورد نیاز و سطوح مستمری برای حفظ حداقل معیشتی مردم که در گزارش وی منعکس شده، موثر افتاد. سالها بعد از انتشار ایده هایش، گزارش دولتی خود را به نام ” بیمه اجتماعی و خدمات اجتماعی مربوط” منتشر کرد که برای به کرسی نشاندن افکارش پیروزی شایانی به حساب می آمد. این گزارش پرفروش ترین اثر آن دوره شد و در سال اول بیش از ۲۵۰ هزار نسخه از آن به فروش رفت. همین استقبال مردم که با تشکیل صف‌های طولانی انجام شد، مقوله اصلاحات رفاهی را در دستور کار قرار داد و خود، تبلیغی برای انجام اصلاحات رفاهی شد و پایه های دولت رفاه را در حکومت حزب کارگر بریتانیا در فاصله سالهای ۱۹۴۵-۵۱ تقویت کرد. به‌رغم چنین اقداماتی وی هیچ‌گاه به جناح چپ حزب کارگر یعنی جامعه فابین (Fabian society) نپیوست و یک نماینده لیبرال در مجلس باقی ماند. به همین صورت نیز برنامه تامین اجتماعی وی اگرچه جامع و عامگرا بود با توزیع پول از ثروتمندان به فقرا همراه نشد، بلکه بیشتر، پایه اولیه حمایت برای همه را فراهم کرد.
ویرایش اول بیوگرافی دقیق و تحسین برانگیز بوریج توسط ژوزی هریس در سال ۱۹۷۷ چاپ شد، (۱) که بیانگر داستان این زندگی جذاب، رخدادهای سیاسی و اجتماعی اقتصادی پیرامون آن بود . در ویرایش دوم این کتاب فصل جدیدی در زمینه زندگی خصوصی بوریج، و رویکرد بوریج در زمینه حرکتهای داوطلبانه نوشته شده است. نویسنده طی یک نتیجه گیری تفصیلی و مبسوط نشان می دهد که به¬رغم تنوع موضوعات اصلی مورد بحث در رویکرهای بوریج، عناصر کلیدی در کارهای وی وجود داشته است.
چاپ و ویرایش جدید بیوگرافی بوریج اولاً به این دلیل است که از سال ۱۹۷۷ به بعد مقالات زیادی در دسترس قرار گرفته است. ثانیا،این گزارش بوریج، مخصوصاً بعد از جشن پنجاهمین سالگرد آن در سال ۱۹۹۲ به بعد، مورد ارزیابی های انتقادی زیادی قرار گرفته است.

فصل جدید “زندگی خصوصی” با اقتدار ( همراه با منابع موثق ) ، اطمینان و حساسیت نوشته شده است . در حالی که هریس شواهد و دلایل اولیه اش را تقلیل نداد ، قادر بود جزییات شخصی و اثبات شده ای درباره موضوعش ارائه دهد، به‌دلیل اینکه وی برای استفاده از اسنادی که در مورد خانواده ای که بوریج را به فرزند خواندگی قبول کرده بودند و قبلاً ذکر نشده بود آزادی عمل داشت. به‌علاوه هریس برای ایجاد شرح و گزارشی صحیح، از شیوه رایج در بیوگرافی نیز پیروی کرده است ، جاهایی که مربوط به زندگی شخصی و داخلی است توان توضیحی خود را تقویت کرده ، و آنها را برجسته می کند. بنابراین هریس به دنبال ریشه های زندگی اجتماعی بوریج به عنوان یک مصلح اجتماعی در تاریخچه شخصی بوریج به عنوان یک فرد است.
بیوگرافی وی نشان می دهد گزارش بوریج منحصر به فرد است. اگر چه مهم¬ترین کارهایش تحقیقات وی در سیاست اجتماعی است، هریس جنبه ای از کار بوریج را مد نظر قرار داده که باب روز است؛ دلبستگی رایج به نقشی که ممکن است، بیمه در تهیه مستمریهای بازنشستگی سهامداران با عمومی تر شدن کاهش اتکا به دولت در تأمین رفاه به‌صورت متقابل و مشترک ایفا کند.

[bs-quote quote=”هریس جنبه ای از کار بوریج را مد نظر قرار داده که باب روز است؛ دلبستگی رایج به نقشی که ممکن است، بیمه در تهیه مستمری‌های بازنشستگی سهامداران با عمومی تر شدن کاهش اتکا به دولت در تأمین رفاه به¬صورت متقابل و مشترک ایفا کند” style=”style-2″ align=”right”][/bs-quote]

همچنین کتاب “بیمه برای همه و برای همه چیز” وی اثری کلاسیک در تأمین اجتماعی به شمار می آید. ممکن است مباحث این کتاب ابتدایی به نظر برسند، اما اهمیت آن در این است که در اوایل قرن گذشته این مساله توسط یک مصلح اجتماعی مطرح شده است. در این کتاب نویسنده انواع خطر (ریسک) هایی را که بیمه اجتماعی باید تحت پوشش خود قرار دهد، به پنج گروه تقسیم کرده است : سالمندی، حوادث محیطهای صنعتی،بیماری (شامل از کار افتادگیهای پیش از بازنشستگی )،بیکاری و زنان بیوه . آگاهی از این که در ارتباط با چهار نوع از این ریسکها چه اقداماتی انجام شده برای بسیاری افرادی، موضوعی جالب توجه است . نویسنده معتقد است که پول تخصیص یافته برای بیمه اجتماعی کافی است، به شرطی که هم برای نیازهای کنونی و هم برای نیازهای ضروری سیستم درحال توسعه هزینه گردد. وی به صورت شایان توجهی به این موضوع پرداخته و جنبه های مثبت و منفی آن را روشن‌تر کرده‌است. اندیشه های وی به‌طور قابل توجهی علمی اند، و به‌طور خاص ارزش آن را دارد که اقتصاددانان و اهل فن و تمام علاقه مندان به بیمه اجتماعی آن را مورد مطالعه قرار دهند. (۲)
هنگام چاپ نخست بیوگرافی وی، اعتماد به سیاست اجتماعی بسیار بود، چون پنج مقوله‌ای که بوریج برای محو آنها تلاش می‌کرد، یعنی فقر ، بیماری ، جهل ، بدبختی و بیکاری هنوز برقرار بودند. به¬طور عمده ناکامی در حصول تغییرات در ساختار اجتماعی، به غیر کاربردی بودن ویژگیهای اصلی این گزارش نسبت داده شد. به هر حال بعدها دولت رفاه و گزارش وی از تمام جهات مورد چالش قرار گرفته است، نه به دلیل تأمین خیلی زیاد و نه به دلیل کم کاری زیاد. اگرچه وضعیت اکثر افراد نیازمند ، دریافت کننده یا متقاضی مستمریها بعد از گزارش نسبت به قبل از گزارش بهتر شده بود (این مسئله احتمالاً بیشتر شامل زنان می شود ، با وجود اینکه بارها ذکر شده که بوریج در شناسائی کردن زنان بی نیاز ناکام بوده است). علاوه بر آن ، اصول تأمین، همسانی و جامعیت بوریج ، در

[bs-quote quote=”مفهوم شهروندی، برابری در فرصت را که مستلزم رفتار برابر با افراد است و با برابری در نتایج متفاوت است، به استخدام درآورد” style=”style-2″ align=”left”][/bs-quote]

اوایل سال ۱۹۴۲ پایه های روابط شهروندی و تابعیت اجتماعی را بنا کرد.
به هرحال، روابط مفهوم شهروندی (citizenship) برابری در فرصت را به استخدام درآورد، که مستلزم رفتار برابر با افراد است که به آسانی با برابری در نتایج (equality of outcome) سازگار نیست، چون برابری در نتیجه، به رفتار متمایز و توزیع مجدد نیز نیازمند است. در گزارش سال ۱۹۴۲ بوریج، برابری در نتایج به عنوان یک هدف ، به¬طور کلی مطرح نبود .نیم قرن بعد، بهترین شیوه گنجاندن این دو مفهوم برابری در سیاست های اجتماعی، تشخیص داده شده، ولی تحقق آن حل نشده باقی مانده است.

۱) Jose Harris (1998) William Beveridge: a Biography, Oxford University Press, London, £۱۸٫۹۹, ۵۱۱ pp.
۲) Insurance for all and everything, by Sir W. H. Beveridge, K.C.B, London, Daily News, Ltd, 1923, pp 40, Book review by N.B. Dearle, The Economic journal, vol 34, issue 135, 1924, 441-444