مشارکت و توسعه: جنبه‌هایی از پارادایم توسعه همه‌جانبه

برخلاف دیدگاه کسانی که اعتقاد دارند بین دموکراسی و رشد یک رابطه جایگزینی وجود دارد، این پژوهش استدلال می‌کند که ایجاد وفاق [اجماع‌سازی]، گفت‌و‌گوی آزاد و گسترش جامعه مدنی فعال عناصر کلیدی توسعه پایدار بلندمدت است. توسعه یک فرآیند مشارکتی است. «بهترین راهکارها» یا اصلاحاتی که به‌صورتِ‌مشروط به یک کشور تحمیل می‌شوند ممکن است منجر به ایجاد تغییرات پایدار نشود. این راهکارها و اصلاحات معمولاً انگیزه‌های افراد را برای گسترش ظرفیت‌ها و توانایی‌هایی‌شان از‌ بین می‌برند و منجر به کاهش اعتماد‌به‌نفس آنها در به‌کارگیری هوش و فراست خویش می‌شوند.

[embeddoc url=”https://www.dropbox.com/s/ggtwqxyw9us5a8s/%D9%85%D8%B4%D8%A7%D8%B1%DA%A9%D8%AA%20%D9%88%20%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D9%87.pdf?dl=1″ viewer=”google” cache=”off”]