به گزارش انگاره، به نقل از روابط عمومی مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران، اردشیر گراوند، پزوهشگر اجتماعی در چهارمین نشست از سلسله نشست‌های پژوهش در مدیریت شهری که با عنوان مدیریت شهری و چالش آسیب‌های اجتماعی صبح سه شنبه- 23 مرداد- در تالار ایوان شمس برگزار شد، با اشاره به توزیع ناعادلانه ثروت، درآمد و منابع در کشور، آماری از ارتباط میان میزان درآمد تخصیص منابع با میزان مهاجرت ارائه داده و گفت: تهران ۱.۶ درصد از منابع مالی کشور را به خود اختصاص داده است. این عدد از میزان جمعیت تهران بالاتر است همه چیز بسیار ساده است و واضح است که مردم از استان‌هایی که منابع به آن‌ها اختصاص نداده شده، به شهر‌هایی مثل تهران، اصفهان و… بیایند.
گراوند افزود: حکومت وظیفه دارد این عدد را از ۱.۶ به ۱.۱ در تهران رسانده و میزان منابع تخصیص یافته به استان‌های محروم را افزایش دهد وگرنه مهاجرت ادامه خواهد یافت.
وی با بیان اینکه دولت‌ها مخل زندگی مردم شده‌اند، افزود: ما بار را از ابتدا کج گذاشته‌ایم. با این شرایط خالص مهاجرت استانی تا ۱۰۰ سال دیگر هم به همین میزان خواهد بود. با افزایش مهاجرت؛ کنترل اجتماعی از دست رفته و در نتیجه شاهد وقوع پدیده‌هایی، چون حاشیه‌نشینی، انقلاب و حلبی‌آباد‌ها هستیم.
این پژوهشگر اجتماعی در ادامه آماری از میزان مهاجرت از دهه ۴۰ تا امروز ارائه داده و تصریح کرد: از آنجا که کاری نکردیم روند مهاجرت مدام افزایش یافته است و فقط مربوط به نخبه‌ها نمی‌شود. سوال من این است یک سال با نادانی عمل کردیم، ۳۰، ۴۰، ۵۰ سال با نادانی عمل کردیم! دیگر چه توجیهی دارد که ۷۰ سال با نادانی عمل کنیم؟
گراوند با تاکید بر اینکه تهران محدود به طرح تفصیلی می‌شود، افزود: با این آمار‌ها و ارقامی که امروز نشان دادم باید متوجه شوید که ما اعداد را بی‌حرمت کرده‌ایم و نمی‌دانیم دیگر برای کاهش این آمار‌ها چه باید کرد. اسم تهران را گذاشته‌ایم ام‌القری در حالی که به ام‌الفساد تبدیلش کردیم بدون اینکه حتی برای آن هویتی تعریف کرده باشیم. اسم روی شهر‌ها نگذارید!
گراوند با بیان اینکه اولین بلای ما مهاجرت است، درباره آثار منفی مهاجرت افزود: مهاجرت نسبت جنسیتی را در کشور به هم زده است. حداقل خدا رحم کرد با گران شدن دلار دیگر جوان‌ها نمی‌توانند مهاجرت کنند. براساس آمار امروز تعداد زنان در استان تهران از مرد‌ها بیشتر بوده و تهران تبدیل به یک استان زنانه شده است چراکه زنان سرپرست به علت نبود سرپناه و برای تامین معاش خود مجبور به مهاجرت به تهران می‌شوند.
گراوند با تاکید بر اینکه هیچ‌گونه نگاه جنسیتی و مخالف با زنان ندارد، افزود: همه مناطق از تعادل افتاده‌اند. زنان به خاطر معاش مجبور به مهاجرت به تهران می‌شوند و اگر به فکر سلامت، بهداشت و آموزش آن‌ها نباشیم فساد جنسی افزایش خواهد یافت.
این پژوهشگر اجتماعی در ادامه به میزان آمار تجرد قطعی اشاره کرده و گفت: باید فکری به حال زنان مجرد قطعی بشود. علت ازدواج نکردن فقط شرایط مالی نیست. مساله اساسی این است که جوانان ما به خاطر مهاجرت از محل زندگی اصلی خود کنده شده و وارد فضایی شدند که برایشان امکان آشنا شدن کمتر وجود دارد.
وی ادامه داد: میزان آمار تجرد قطعی از ۰.۸ پیش از انقلاب به ۴.۴ رسیده است. این آمار بسیار بالاست. من چگونه می‌توانم بالا بودن آن را برای شما توضیح دهم. باور کنید امام حسین هم راضی‌تر است که به جای مراسم روضه برای او این هزینه‌ها را صرف بهبود شرایط اجتماعی کنیم.
گراوند در ادامه آماری از میزان تجرد قطعی در استان تهران به تفکیک شهرستان‌ها ارائه داد و افزود: پیامد تجرد قطعی فقط بحث باروری نیست بلکه آثار و پیامد‌های جدی اجتماعی دارد. با توجه به شرایط امروز ما فقط می‌توانیم به کانون خانواده تکیه کنیم و اگر خانواده‌ها را هم از دست بدهیم، دیگر هیچ چیز نخواهیم داشت.
وی با اشاره به افزایش آمار بالای درصد زنان سرپرست خانوار افزود: زنان سرپرست خانوار به شدت درگیر مشکلات معیشتی هستند و باید مراکزی برای حل مشکلات بهداشتی آن‌ها احداث شود. اقداماتی که نیاز به پول آنچنانی هم ندارد. زنانی که طلاق گرفته و یا همسر خود را از دست می‌دهند به علت نبود فرصت درآمد مجبور می‌شوند به تهران مهاجرت کنند و همین مساله عوارض روانی فراوانی برایشان دارد.
گراوند با اشاره به وجود ۵۰۰ هزار خانه خالی در شهر تهران افزود: این در حالی است که آمار مستاجران در تهران بیش از 40 درصد است و وظیفه حاکمان و دولت است که مشکل مسکن را حل کنند. مالکان این خانه‌های خالی همان کسانی هستند که امروز در بادکنک قیمت‌ها فوت می‌کنند و حکومت براساس قانون اساسی وظیفه دارد مشکل مسکن را حل کند.
وی با انتقاد از سیاست‌هایی که منجر به انتقال منابع و درآمد‌ها به داخل شهر تهران شده است، افزود: هرچه صنعت، خدمات، کشاورزی و دامداری داشته‌ایم را به تهران منتقل کرده‌اید باید بالاخره یک روز ترمز این شهر را کشید. نظام برنامه در کشور وجود دارد با توجه به این مساله حل این شرایط فقط نیازمند یک دلاور است.
این پژوهشگر اجتماعی در ادامه به روند ارتباط میان مهاجرت و ثروت اشاره کرده و افزود: اعداد و ارقام نشان می‌دهد دولت‌ها و احزاب از قبل از انقلاب تا امروز کاری برای آرام کردن مردم انجام ندادند. از سال ۸۸ تاکنون و تنش‌هایی که در آن زمان به وجود آمد و آقایانی که مدام در بوق می‌دمند که شرایط بد است باعث بالا رفتن میزان استرس در مردم شده‌اند.
گراوند با اشاره به آمار موجود در خصوص میزان مرگ و میر در کشور به علت حملات قلبی افزود: این تنش‌ها میزان مرگ و میر به علت بیماری قلبی را افزایش داده است. سرمایه اجتماعی در تهران از بین رفته و من نمی‌دانم دیگر روی چه چیزی می‌خواهید سرمایه‌گذاری کنید.
این پژوهشگر، مهاجرت و عدم تعادل منطقه‌ای را علل اساسی این مشکلات دانسته و افزود: مسائل تهران چندوجهی بوده و نیازمند یک برنامه فرابخشی است و عدم هماهنگی یک برنامه همه جانبه قابل حل نخواهد شد. ما چگونه انتظار داریم شهرداری مشکلات را حل کند در حالی که خودش در این خصوص تنها نیست و سازمان بهزیستی به عنوان یکی از متولیان این مساله مشغول به کار خود است.
وی ادامه داد: ما نیروی پژوهشگر زیاد داریم، اما نیروی مداخله‌گر کم است مسائل موجود در شهر تهران در داخل شهر‌ها قابل حل نیست کسی که فکر می‌کند می‌تواند مسائل را در داخل شهر حل کند یا نادان است یا کلاهبردار
