- قاجاریه تا ابد متهم است به از دست دادن خاک. متهم است به کوچک کردن ایران. پهلوی هر بار که میخواست قاجار را سرزنش کند آن قراردادهای ننگین را پیش میکشید.
در مرداد سال ۱۳۵۰ اما با جدا شدن بحرین از #ایران، این داغ بر پیشانی پهلوی هم نشست. - در جمهوری اسلامی از آغاز تا حالا چیزی از مرزهای ایران کم نشده است اما گمان میکنم عدهای از این بابت خوشحال نیستند و دوست دارند که تکهای از خاک کشور از کف برود تا بگویند دیدید بالاخره شما هم خاک دادید.
- میدیدم میان دو نفر در کامنت دعواست. آن یکی میگفت شما که بحرین را فروختید حرف نزنید. دیگری میگفت اگر ما بحرین را دادیم شما هم خزر را دادید پس مساوی هستیم.
- چگونه کسی میتواند این طور خوشحال باشد از تکهتکه شدن وطنش؟ چه طوری کسی میتواند دعا کند که خاک از کف کشور برود و خوشحال باشد از این که مثلا نظام فعلی، خزر را دو دستی تقدیم کرده است. کجای دنیا در چنین چیزی میان گروههای مخالف رقابت است؟
- ماجرای خزر بار دیگر نشان داد که در زمان بحران رسانه نداریم و اگر نقشهای برای ایجاد بحران در کشور کشیده بشود به راحتی پیاده میشود. این میزان اعتماد مردم به رسانههای خارجی بسیار خطرناک است و راه مقابله با آن فقط باز کردن فضاست.
- گمان میکنم تا سالهای سال بسیاری از مردم همچنان فکر کنند که سهم پنجاه درصدی از خزر به یغما رفته است و رسانهای برای آگاه کردن آنها وجود ندارد.
- بیاعتمادی به روسیه یکی از دلایل شکلگیری این فضا بود. گمان نکنم در طول تاریخ مردم ایران این قدر به حاکمان یک کشور بدبین بوده باشند.
- رفتار برخی سلبریتیها درباره خزر بسیار بد و ناراحتکننده بود. یعنی با این سلبریتیها نیاز به دشمن خارجی نداریم انصافا.
- یعنی صبح که اینستاگرام را باز میکنند و با دیدن اولین خبر، ویدئو منتشر میکنند و بعد میروند پی کارشان و نمیمانند تا خرابکاریشان را جبران کنند.
- درباره خزر زیاد فحش خوردم و خواهم خورد اما تلاش کردم تا بگویم که نباید از کوچک شدن وطن شاد باشیم و یا بدون آگاهی آب در آسیاب کسانی بریزیم که این فضا را مدیریت میکنند.
- صادق هدایت که بر سر غائله آذربایجان با بسیاری به هم زد در «حاجی آقا» نوشته است: «داریم و نداریم یک (چُ..) میهن داریم.» برخی خوشحال میشوند که جمهوری اسلامی خاک بدهد تا مثلا خزر را در ردیف ترکمنچای و بحرین بگذارند، اما وطنپرست هرگز از تاراج وطنش خوشحال نمیشود؟ شما چه؟ خوشحال میشوید؟